خط ویژه| سوءاستفاده از کارگران برای تنفس مصنوعی به پروژه اغتشاشات/ «قاتلان امید» مشغول کارند!
تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۰۹۲۰۳
فارس پلاس؛ خط ویژه - خط ویژه، رصدی است روزانه از لابهلای روزنامههای داخلی و عملیات رسانهای پایگاههای خبری رسانههای ضد انقلاب، در این رصد برآنیم که بتوانیم خطوط مشترک میان بعضی از رسانههای داخلی و ضد انقلاب را بررسی و تحلیل کنیم.
*******
سوءاستفاده از کارگران برای تنفس مصنوعی به پروژه اغتشاشات
یکی از سرفصل های جنگ ترکیبی در سال گذشته، تمرکز بر اصناف مختلف و به خصوص کارگران بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در جدیدترین نمونه، روزنامه اعتماد- به مدیرمسئولی الیاس حضرتی- در مطلبی با عنوان «تداوم اعتراضات صنفی کارگران» نوشته است:«طبق اخباری که طی 5 هفته اخیر در خبرگزاریهای کشور منتشر شده، تعداد زیادی از کارگران پیمانکاری و پروژهای که در بخش صنایع در 28 شهر کشور مشغول به کار بودهاند، با برگزاری تجمعات صنفی به صراحت اعلام کردهاند که به دلیل سبقت گرفتن نرخ تورم کالاهای اساسی از مزد دریافتی از اولین روزهای سال جدید، قادر به گذران زندگی و تامین معاش خانواده نیستند و در مقابل افزایش ماهانه اجارهبهای مسکن و گرانی روزانه قیمت کالاهای اساسی، کم آوردهاند.»
تجربه ثابت کرده است که مسئله معیشت اصناف مختلف و به خصوص کارگران، برای جریان معاند و طیف تندرو اصلاح طلب در داخل هیچ اهمیتی ندارد. به عنوان نمونه، روزنامه اعتماد در بزنگاه هایی از جمله فساد در کارخانه هفت تپه، فساد در کارخانه رشت الکتریک و موارد مشابه دیگر، هیچگاه جانب کارگران را نگرفته و از شخص و اشخاصی که مرتکب فساد مالی شده و حقوق کارگران را تضییع کرده اند، دفاع کرده است. این موضعگیری نیز ناشی از رفتار قبیله ای و حزبی است که متاسفانه طیف تندرو اصلاح طلب به شدت به آن مبتلا است.
به این نمونه نیز توجه کنید. شهرام جزایری، از مفسدان دانه درشت اقتصادی- 3 بهمن 1380- در بخشی از مصاحبه با ایسنا گفته بود:« مبلغی معادل 170 میلیون تومان به الیاس حضرتی پرداخت کردم که برخی شایعه کردند حقالمشاوره بوده، در حالی که شایعه است، بلکه به ایشان برای خرید مسکن به عنوان یک دوست طی معاملهای که با خدا داشتم، کمک کردم. همچنین بخش دیگری از کمکم را وقتی به دفتر او رفتم و با تقاضاهای میلیاردی تعداد کثیری از مردم از نماینده حوزه انتخابیه مذکور روبهرو شدم، به ایشان ارایه کردم. شاید حدود 20 تا 30 میلیون برای کمک به مردم حوزه ایشان و همچنین یک دستگاه موبایل به او پرداخت کردم.»
براساس ادعای شهرام جزایری، آقای الیاس حضرتی در سال ۱۳۸۰ و در مقطعی که قیمت سکه حدود ۶۰ هزارتومان بود، حدود ۲۰۰ میلیون تومان دریافت کرده است.
نکته دیگر اینکه در دولت سیزدهم رکورد احیای کارخانه ها و کارگاه های تولیدی شکسته شد. همان واحدهایی که در دولت روحانی با ادعای چرخیدن همزمان چرخ کارخانه ها و سانتریفیوژها، یا تعطیل شد و یا با افت شدید مواجه شد.
و نکته آخر اینکه، دشمن از شکست اغتشاشات در سال گذشته به شدت سرخورده و عصبانی است و در پی آن است تا با سوءاستفاده از اصناف مختلف، به اهداف شوم خود دست یابد. سوال اینجاست که چرا برخی رسانه های منتسب به جریان اصلاح طلب، در این پروژه ضدایرانی سهیم شده و به ایفای نقش می پردازند؟!
«قاتلان امید» مشغول کارند؛ اصرار حامیان اشرافیگری بر یأس آفرینی
سحام نیوز- ارگان رسانه ای اعضای فراری و متواری جریان فتنه- در مطلبی به نقل از روزنامه هم میهن- به مدیرمسئولی کرباسچی- نوشت:«مشاهدات میدانی نشان میدهد که خانوادههای زیادی در ترمینال آزادی زندگی میکنند؛ آنها برای ساخت یک زندگی جدید و درآمد بیشتر به تهران آمده بودند اما تمام تلاشهای شبانهروزی آنها در پایتخت حتی بهاندازه اجاره یک اتاق 12متری هم نشده و اکنون به ناچار هر روز، بیشتر کار کردن و خوابیدن در همین ترمینال را پذیرفتهاند. در این گزارش میدانی ما با خانوادههایی روبهرو هستیم که هیچگاه بیخانمان نبودهاند؛ آنها صاحب خانواده هستند و هر روز برای معاش خود تلاش میکنند، اما باز هم زور آنها به اجارههای سربهفلک کشیده این شهر نمیرسد. متوسط قیمت مسکن شهر تهران از ابتدای سال 1401، روندی صعودی را پیمود.»
قطعا مردم عزیز کشورمان با مشکلات مختلف و از جمله مشکلات معیشتی و اقتصادی دست به گریبان هستند و این مسئله به هیچ عنوان قابل انکار و کتمان نیست. در این میان قطعا یکی از موارد، مسئله مسکن و به ویژه اجاره بهای مسکن است.
اما نکته مهم اینجاست که آیا طیف تندرو اصلاح طلب و امثال آقای کرباسچی صلاحیت اظهارنظر درباره مشکلات معیشتی مردم را دارند؟ در خبر قبلی به مسئله کارخانه رشت الکتریک اشاره کردیم.
آقای کرباسچی و همقطاران وی در سالهای گذشته در شهرداری تهران و کارخانه رشت الکتریک پرونده های فساد اقتصادی دارند. در سال ۱۳۸۲، ۷۲ درصد از سهام یکی از بزرگترین کارخانههای تولیدی دولتی در رشت، باسابقه ۵۰ ساله و در وسعتی به میزان ۱۲ هکتار، به بهانه اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی با مبلغی در حدود ۲ میلیارد تومان بهصورت اقساط ۱۳ ماهه، به خیرالنساء عسگریان (همسر غلامحسین کرباسچی) ، فاطمه صدیقیان(همسر عبدالله نوری) ، گیتا شاهنواز (همسر غلامرضا قبه، معاون کرباسچی در دوران شهرداری تهران و از متهمان اصلی پرونده فساد شهرداری در سال ۷۷) و سوده جبلی (دختر باجناق کرباسچی) واگذار شد.
این کارخانه طی سالهای متمادی، ۱۱۲ محصول الکتریکی را تولید و ضمن توزیع در سراسر کشور، به سایر کشورها نیز صادرات داشت و حدود ۲ هزار کارگر در آن اشتغال داشتند. این کارخانه یکی از تولید کنندههای اصلی محصولات الکترونیک در ایران بود، اما واگذاری مشکوک و مفسدهانگیز آن در سال ۸۲، آن را به مخروبه تبدیل کرد.
در دوران حضور کرباسچی در شهرداری تهران نیز فساد بزرگی رخ داد. پرونده این فساد با داشتن ۱۰۴ متهم و هزاران صفحه، بزرگ ترین فساد مورد رسیدگی در قوه قضاییه جمهوری اسلامی تا آن زمان بود. کرباسچی در پایان ۸ جلسه محاکمه که در اقدامی قابل تحسین و بی سابقه به صورت زنده از تلویزیون پخش می شد، از سوی قاضی دادگاه، غلامحسین محسنی اژه ای به ۳ سال حبس و ده سال انفصال از خدمات دولتی محکوم شد و به زندان افتاد و البته با گذراندن کم تر از ۸ ماه حبس، با وساطت هاشمی رفسنجانی از زندان آزاد شد.
این روزنامه اصلاح طلب بهتر است به این سوال پاسخ دهد که چرا دولت مورد حمایت آنان در حدفاصل سالهای ۹۲ تا ۱۴۰۰ یعنی به مدت ۸ سال در مسئله مسکن دست روی دست گذاشت و گرانی سرسام آور را در این حوزه رقم زد. چرا جریان اصلاح طلب از کارنامه آقای آخوندی حمایت کرد؟! همان شخصی که صراحتا به خانه نساختن برای مردم افتخار کرد!
متاسفانه جریان تندرو اصلاح طلب که بعضا به اشرافیگری نیز آلوده است، به مسئله معیشت مردم تنها به عنوان یک طعمه سیاسی نگاه می کند. در این میان، جریان معاند و رسانه های دشمن نیز از این رویکرد حمایت کرده و به پمپاژ یأس آفرینی و ناامیدکردن مردم اقدام می کنند.
پایان پیام/.
منبع: فارس
کلیدواژه: خط ویژه پروژه آشوب روزنامه اعتماد تندرو اصلاح طلب اصناف مختلف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۰۹۲۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فاکتور اشتباه و شیطنت آمیز اصلاح طلبان در خصوص شرایط امید در جامعه/ آغاز کنشهای انتخاباتی رادیکالها پس از عملیات تحریم!
جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخش اصلی از عاملیت و ترک فعلها بوده است.
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژههای مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامههای امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که خداحافظی با اقتصاد زیر زمینی، تولید زیر تیغ واردات یارانه ای، چالش ازسرگیری مذاکرات هستهای و یک صندلی و چندین مدعی در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
برخی اصلاح طلبان در اقدامی مزورانه در حالی در رسانه های خود از تبدیل شدن امید در ایران به امری مناقشه آمیز سخن به میان میآورند که بررسیها نشان میدهد ادعاهای آنان مبتنی بر پیمایش های دهه ۹۰ یعنی دولت مورد ائتلاف آنان میباشد.
آغاز این کنشها با توییت سعید حجاریان تئورسین اصلاحات درباره «امید» در سیاست و جامعه آغاز شده است، روزنامه آرمان امروز نوشته است:
سعید حجاریان، تئوریسین و فعال سیاسی اصلاح طلب در توئیتی نوشت: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی میدانم. این فعال سیاسی اصلاح طلب، اخیرا توئیتی منتشر کرده و در آن نوشته بود: «دولت سیزدهم و تفکر حاکم بر آن چماقی بود به بار شیشه مملکت؛ مسئله نرخ بنزین، «نور» حجاب و دیگر طرح ها و اقدام های در پیش هم ضربات مهلک تری هستند. تداوم این تفکر در دولت چهاردهم آخرین چماق است بر بار شیشه و دیگر چیزی باقی نخواهد ماند.
این روزنامه اصلاحطلب در ادامه نوشته است:
این سخنان وی با واکنشی را به همراه داشت که عنوان کرده بود دیگر بار شیشهای نمانده که بخواهد حفظ شود. حجاریان در پاسخ به این نقد، توئیتی دیگر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد و در آن نوشت: منتقدی مجرب نقدی بر این پست نگاشته و بیان کرده اند: «چیزی باقی نخواهد ماند» گزاره ای آخرالزمانی است؛ یعنی چیزی متصور نیست که برای حفظ اصلاح اش تلاش کنیم. پاسخ اینجانب: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی میدانم.
بررسیها در این رابطه بیانگر آن است که اصلاح طلبان با طرح این ادعا که ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، تاکید می کنند، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را میگستراند.
اصلاح طلبان همچنین با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی معنادار به پیمایش امید در جامعه پرداخته و مینویسد:
امید در ایران به امری مناقشهآمیز و پرابلماتیک و مساله اجتماعی مبدل شده است، امید در ساختار اجتماعی باید تولید و بازتولید شود اکنون ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را میگستراند. در دهه اول هزاره سوم شاخص نیکبختی در ایران از صد کشور پنجاه و چهار بوده و اکنون به هفتاد تنزل یافته است.
در ادامه این یادداشت آمده است:
شوربختانه در پیمایشهای متعدد ملی دیگری نیز تایید شده است، ازجمله در پیمایش ملی سرمایه اجتماعی (۱۳۹۵) که پنداشتهای مردم در حوزه مولفههای سرمایه اجتماعی را ارزیابی نموده است، نشان میدهد که ۸۰درصد مردم درخصوص موفقیت نظام در حل مشکلات ارزیابی در حد کم و خیلی کم داشتهاند و تنها یک درصد در حد زیاد و خیلی زیاد امید به توان نظام در حل مشکلات داشتهاند. یا در شاخص ارزیابی نسبت به روند آینده جامعه در سه قلمرو رفاه، وحدت و همدلی و فقر یافتههای امیدبخشی حاصل نشده است.
اصلاح طلبان با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
اصلاح طلبان در حالی مدعی پیمایش ها در خصوص شرایط ناامیدی در جامعه هستند که این پیمایش ها در بازه زمانی ۳ دهه گذشته به ویژه دهه ۹۰ بوده که از قضا جریان اصلاحات خود بخش مهمی از سیاستگذاری و روند اجرایی کشور هم در دولت اصلاحات و هم به انحای دیگر در دولت روحانی بر عهده داشته است.
این موضوع زمانی اهمیت می یابد که در یابیم جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخشی از این ساختار و شرایط مورد ادعای آنان در حقیقت بخشی از عاملیت و ترک فعل های آنان بوده است.
اصلاح طلبان همچنین بدون اشاره به کاستی ها و انتقادات وارده به دولت های مختلف در پیگیری برنامه های توسعه، معطل نگاه داشتن کشور به دلیل مذاکرات خارجی و ...بوده اند که حتی عالی ترین مقامات کشور نیز انتقاداتی به عدم پیشرفت در دهه ۹۰ مطرح کرده و نسبت به تعلل ها، کم عملی ها و بی عملی ها انتقاد کرده بودند. این در حالی است که این بخش از اصلاح طلبان تلاش دارند طی یک کنش سیاسی- رسانه ای اقدام به فاکتور کردن کم کاری ها به نام حاکمیت می باشند، هدف از این اقدام فضاسازی خاص برای حضور در عرصه انتخابات پس از تحریم آن است.